Ekranlar Gerçek Dostumuz mu?

 

Merhaba,

Kabul etsek de etmesek de çoğumuzun en yakın arkadaşı bilgisayar, telefon, tablet ve televizyon. Değil mi? Çünkü bir şey araştırmak, oyun oynamak, film izlemek, müzik dinlemek, arkadaşlarımızla konuşmak ya da mesajlaşmak için bu aletleri kullanıyoruz.

İşin kötüsü günün yarısından fazla bir kısmını bu şekilde ekran bağımlısı olarak geçiriyoruz. Bunları söylerken bir taraftan kendimi de eleştiriyorum. Örnek olarak söylediğim her şeyi yapıyorum. Yani ben de ekran başında çok vakit geçiriyorum.

Sevindiğimiz, üzüldüğümüz, kızdığımız ve heyecanlandığımız zaman duygularımızı ekranlarla paylaşıyoruz. Zaten bağımlılığın tanımı bu. Ne hissedersek hissedelim hemen bağımlı olduğumuz şeyi yapıp duygularımızı ona aktarıyoruz.

Ekran bağımlılığının önüne geçmenin yolları kitap okumak, dışarıda temiz hava almak, resim çizmek ve daha bir sürü şey. Ben eskiden çok kitap okuyan bir insandım. Annemle babam kitap okumam için değil, kitabımı elimden bırakmam için yalvarıyordu. O derece kitap okuyordum.

Eskiden dememin sebebini anladığınızı düşünüyorum. Pandeminin başında telefonum oldu, WhatsApp yükledim, zevkime uygun olmayan kitaplar nasıl olduysa bir anda üstüme yağmaya başladı ve ben kitap okumayı bıraktım.

Arkadaşlarım ve ailem ne kadar çok kitap okuduğumu bildiği için bana "Neler okuyorsun bu aralar?" diye sorduklarında, artık kitaplardan uzaklaştığımı söylemeye çok utanıyorum.

Yeniden kitap okumayı istiyorum. Tıpkı eski zamanlardaki gibi annem ve babamın bana "Yeter artık bu kadar okuduğun" diyebilmesini istiyorum. Kitap okumayı gerçekten çok özledim.  

Umarım siz kitap okuyorsunuzdur ve teknolojik aletleri sınırlı miktarda kullanabiliyorsunuzdur. Okuduğunuz kitapları benimle yorum yazma kısmından paylaşırsanız çok sevinirim...

Sevgilerimle

 

ADA