Müzik Grubu Seçmeleri ve Şaşırtıcı Sonuç

 

Merhaba,

Daha önce de söylediğim gibi ben şarkı söylemeyi çok severim. Okulumdaki kulüplerden bir tanesi       Pop – Rock Orkestrası. Kulübe solist, piyanist, baterist ve gitarist olmak için seçmeler yapılacağı yazıyordu. Ben bu fırsatı mutlaka değerlendirmem gerektiğini düşünerek birinci tercihimi Pop – Rock Orkestrası olarak seçtim.

Telafinin son haftası Çeşme’deydim ve seçmelerin 6 Eylül’den sonra, yani herkesin okula geldiği zaman olacağını düşündüm. Çarşamba günü gruba piyanist olarak katılacak arkadaşım bana seçmelerin büyük ihtimalle Cuma günü olacağına dair bir mesaj yazdı. O an halimi görmeniz gerekirdi. Etrafta deli tavuk gibi koşturmaya başladım. Hemen anneme haber verdim. “Yarın okulu arar sorarım,” dedi. Ben de arkadaşıma emin olup olmadığını sordum. Değilmiş ama kulüplerin kesinlikle Cuma günü başlayacağını söyledi.

Perşembe sabahı annem hemen okulu aradı ama kesin bir cevap alamadık. Annemin başının etini yememin üzerine toplanıp yola çıktık. Arkadaşım okuldan döndükten sonra bana yine mesaj yazdı. “Seçmeler yarın olacakmış” dedi. Ben de zaten eve döndüğümü, yani Cuma günü okula geleceğimi söyledim. Ertesi gün okula midemde binlerce kelebekle beraber gittim. Günün kulüp öncesi kısmı çok güzel geçti. Ama kulüp dersi yaklaştıkça benim karnıma ağrılar girmeye başladı.

Anlattıklarımdan anlamışsınızdır, ben çok heyecanlı bir insanım. Bir o kadar da kaygılı ve stresliyim. O yüzden seçmelerin olacağı odaya girerken resmen titriyordum. Sonra ne oldu biliyor musunuz? Kulübe beni de sayarsak tam altı kişi başvurmuş ve başvuranlar arasındaki tek solist benmişim. Seçmelere gerek kalmadı. İnanabiliyor musunuz? Ben hala inanmakta zorlanıyorum.

Bundan sonra her hafta Cuma günleri ve bir günün öğle teneffüsünde prova yapacağız. Grup üç kız üç erkekten oluşuyor. Darya ve Derin piyano, Aydın bateri ve iki Batuhan da gitar çalıyor. Ben de solistim. Herkesin çok yetenekli olduğunu düşünüyorum. İlk konserimiz öğretmenler gününde olacakmış.

Ben çok küçükken babamın eski ofisinde bir konferans salonu, bir sahne ve mikrofon vardı. Ofise gittiğim zamanlarda üç, dört yaşlarındayken “Jingle Bells” ve “Minnacık Örümcek” adlı şarkıları söylemeye bayılırdım. Şimdi bütün okulun önünde konserler verme heyecanı beni ve arkadaşlarımı bekliyor.

 

Sevgilerimle

 

ADA